سوالات متن درس ۲ مطالعات ششم

حفظ و نگهداری دوستی یک موضوع مهم است. حفظ دوستی یعنی اینکه ما با دوستانمان چه رفتارهایی داشته باشیم تا دوستی‌ها ادامه پیدا کند و محکم‌تر شود.

هر چیزی حد و مرزی دارد. دوستی‌ها هم حد و مرز مشخّصی دارند که اگر از حدّ خود خارج شوند، مشکلاتی به بار می‌آورند. گاهی ممکن است بعضی از دوستان خیلی به هم وابسته بشوند؛ به طوری که اگر حتّی یک روز همدیگر را نبینند، ناراحت شوند. این نوع وابستگی زیاد از حد به دوست، آرامش روانی افراد را بر هم می‌زند. پس باید از دوستی‌های افراطی پرهیز کرد.

وقتی کسی از شما چیزی یا کاری را می‌خواهد که به نظر شما نادرست است، باید قاطعانه و محکم «نه» بگویید. از «نه» گفتن خجالت نکشید؛ اما سعی کنید محترمانه «نه» بگویید. اگر لازم دانستید دلیل «نه» گفتن خودتان را هم بگویید.

احسان می‌گوید: مادرم برای خرید از خانه بیرون رفته و از من خواسته است تا مواظب برادر کوچکم باشم. دوستان احسان باز هم اصرار می‌کنند و حتّی به او می‌گویند: خوب برادرت را هم به پارک بیاور. امّا احسان قاطعانه و محترمانه می‌گوید: نه بچّه‌ها، دلم می‌خواهد با شما بازی کنم ولی امروز نمی‌توانم بیایم. چون باید به حرف مادرم گوش کنم؛ ان‌شاءاللّٰه یک روز دیگر.

اگر انسان برخلاف عقیده ی خواسته ی خودش، همه ی خواسته‌های دیگران را قبول کند و بخواهد آنها را راضی نگه دارد، ممکن است حتّی برای خود و خانواده اش دردسر درست کند.

به دوست وفادار باشیم و در غیاب دوستمان هم از او دفاع کنیم.

کاری نکنیم که دوستان ما به خاطر خواسته های ما به دردسر و زحمت بیفتند.

اگر خطایی از دوستمان دیدیم، عیب جویی نکنیم؛ بلکه با رفتار محبّت آمیز و در خلوت به او تذکّر دهیم.

اگر دوستمان کار اشتباهی انجام داده است و عذر می‌خواهد، او را ببخشیم.

با یکدیگر با احترام برخورد کنیم و بیش از حد شوخی نکنیم.

در مسائل و مشکلات با هم احساس همدردی و خیرخواهی داشته باشیم و به هم کمک کنیم.

یکی از دوستان شما، تشویقتان می‌کند که با هم در امتحان تقلّب کنید و شیوه ای را هم برای این کار به شما نشان می‌دهد. اما نظر شما این است که هر نمره ای بگیرید، بهتر از این است که این کار نادرست را انجام بدهید.

حمید با عجله در حال رفتن به مدرسه است. پسری با موتور به او نزدیک می‌شود و می‌گوید: می‌خواهی تو را سریع به مدرسه برسانم؟ سوار شو. حمید آن پسر را نمی‌شناسد؛ اگرچه چند بار او را در آن کوچه دیده است.

نرگس و نسترن در حال برگشتن از مدرسه هستند. خانمی به آنها نزدیک می‌شود و می‌گوید در کوچه ی مجاور، در خانه ای نمایشگاه لباس‌های قشنگ و ارزان قیمت برپا شده است. او به نرگس و نسترن اصرار می‌کند که همراهش بروند و اگر لباس‌ها را پسندیدند، بعدًا با خانواده هایشان برای خرید بیایند.

یکی از همکلاسی هایتان شما را به جشن تولّدش‏ دعوت کرده است. پدر و مادرتان، همکلاسی شما و خانواده اش را نمی‌شناسند و به شما اجازه نمی‌دهند در این مهمانی شرکت کنید. همکلاسی شما دوباره تلفن می‌زند و به شما اصرار می‌کند که حتمًا بیایید.

در پریشان حالی و درماندگی دوست آن باشد که گیرد دست دوست. (سعدی)