هنوز پاسی از شب نگذشته است که مشرکان خانهٔ پیامبر خدا را محاصره میکنند. آنها مطمئناند پیامبر در خانه است و امشب میتوانند نقشهٔ خود را اجرا کنند. پس با قلبهایی سرشار از کینه به انتظار مینشینند… و ناگهان در نیمههای شب، با شمشیرهای کشیده از هر سو به اتاق پیامبر هجوم میبرند. در این هنگام علی (علیهالسلام) یکباره از جا برخاسته و فریاد میکشد: «اینجا چه میکنید؟». مشرکان از تعجّب برجایشان میخکوب میشوند. این علی است، پسر ابوطالب! با حیرت از یکدیگر میپرسیدند: پس محمّد کجاست؟ مشرکان کاملاً گیج شدهاند. آنها که درمییابند همه مراقبتها و نقشههایشان هدر رفته و حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) از دستشان گریخته است، با خشم فراوان به علی حمله میبرند اما ایشان کلامی بر زبان نمیآورد. وقتی از او ناامید میشوند از خانه بیرون میروند و جستجو را برای یافتن آن حضرت آغاز میکنند.
فرشتهٔ وحی بر رسول خدا نازل میشود و در ستایش فداکاری بینظیر علی (علیهالسلام) از طرف خداوند این آیه را نازل میکند:
وَ مِنَ النّاسِ مَن یَشری نَفسَهُ ابتِغاءَ مَرضاتِ اللهِ وَ اللهُ رَئوفٌ بِالعِبادِ
و از مردم کسانی جان خود را میفروشند [فدا میکنند] تا خشنودی خدا را به دست آورند، و خدا نسبت به بندگانش مهربان است.سورۀ بقره، آیه ۲۰۷
پرسش و پاسخ بدون پرسش
تا کتون پرسشی ثبت نشده.