دانش زبانی (نشانههای نگارشی)
نشانههای نگارشی چیست؟ به علامتها و نشانههایی گفته میشود که در نوشتن به کار میروند تا خواندن متن را آسانتر کنند و به ما کمک کنند تا معنی و مفهوم جملات را بهتر و دقیقتر متوجه شویم.
معرفی چند نشانه پرکاربرد:
- نقطه (.): این علامت نشاندهندهی توقف کامل است. یعنی جمله تمام شده است و باید مکث کنیم. جای آن همیشه در پایان جملههای خبری و امری است.
- ویرگول یا درنگنما (،): نشانهای برای یک مکث یا درنگِ کوتاه است. وقتی میخواهیم بین بخشهای مختلف یک جمله فاصله بیندازیم، یا چند کلمه (مثل اسمها و صفتها) را جدا کنیم تا با هم قاطی نشوند، از ویرگول استفاده میکنیم.
- دو نقطه (:): این علامت معمولاً در سه جا استفاده میشود: ۱. قبل از اینکه بخواهیم حرف کسی را عیناً نقل کنیم (نقل قول مستقیم). ۲. وقتی میخواهیم چیزی را توضیح دهیم. ۳. وقتی میخواهیم اجزای یک مجموعه را بشماریم.
- علامت سؤال (؟): جای این علامت در پایان جملههایی است که پرسشی هستند. البته گاهی برای نشان دادن شک و تردید یا حتی تمسخر هم (معمولاً داخل پرانتز) استفاده میشود.
- نشانه بیان عاطفه یا تعجب (!): این علامت در پایان جملاتی میآید که بار احساسی دارند؛ یعنی نشاندهندهی تعجب، شادی (آفرین)، غم (افسوس)، آرزو، دعا، تأکید یا امر با صدای بلند هستند.
کارگاه درس پژوهی
۱. داستانی در مورد عشق به میهن بیابید، در کلاس بخوانید و دربارهی عناصر و ویژگیهای آن گفتوگو کنید.
۲. دربارهی بازدید مجازی از یادمانها و موزهی دفاع مقدس تحقیق کنید.
(دانشآموزان میتوانند با مراجعه به سایتهای اینترنتی مربوط به «باغ موزه دفاع مقدس» یا «یادمانهای راهیان نور»، بخشهای مختلف مناطق جنگی را به صورت عکسهای ۳۶۰ درجه یا تور مجازی مشاهده کنند و گزارش دهند.)
پرسش و پاسخ بدون پرسش
تا کتون پرسشی ثبت نشده.