درس ۱
من حق دارم
همه ما مخلوق خداوند هستیم. خداوند انسان را عزیز و محترم و گرانقدر آفریده و درباره گرامی بودن مقام او در قرآن فرموده است:
ما فرزندان آدم را بسیار گرامی داشتیم…
سوره اسراء، آیه ۷۰
… و آنها را بر بسیاری مخلوقات دیگر
برتری بخشیدیم.
خداوند با آفرینش انسان، حقوقی به او اعطا کرده است. منظور از حق چیزهایی است که یک انسان به دلیل مقام انسانیاش، شایستگی داشتن آنها را دارد. انسانها از ابتدای خلقت و تولد دارای حقوق طبیعی* میشوند.
برای مثال همه انسانها حق حیات یا زندگی دارند که مهمترین حق آنها است. آنها حق دارند از نعمتهای الهی برخوردار شوند. برای تأمین نیازهای خود کار و تلاش کنند، ازدواج کنند و تشکیل خانواده بدهند، یاد بگیرند، راه زندگی خود را انتخاب کنند.
انسانها حق دارند آزاد باشند؛ یعنی برده و بنده انسانهای دیگر نباشند زیرا خداوند آنها را آزاد آفریده است.
هیچ کس نمیتواند به تنهایی زندگی کند. ما از ابتدای تولد با مادر و پدر و برادر و خواهر و خویشان ارتباط برقرار میکنیم. سپس به مدرسه میرویم و آنجا نیز هر روز با معلمان و همکلاسیهایمان ارتباط داریم. وقتی بزرگتر میشویم، ازدواج میکنیم، صاحب فرزند میشویم، با همسر و فرزندان زندگی میکنیم و در محله یا شهر و روستا برای رفع نیازهای مادی و معنوی* خود از دیگران کمک میگیریم. بنابراین ما در روابطی که به طور دائم با یکدیگر داریم، از حقوقی برخوردار میشویم.
همچنین هر فردی، تبعهٔ* یک کشور است. تبعه یک کشور بودن موجب میشود افراد حقوقی بر مبنای قوانین آن کشور داشته باشند.
پرسش و پاسخ بدون پرسش
تا کتون پرسشی ثبت نشده.