۱ـ ناحیهی معتدل و مرطوب خزری
این ناحیه در کنار دریای خزر بین رشته کوه البرز و دریا واقع شده است و در تمام ماههای سال بارندگی دارد. بنابراین، مرطوبترین ناحیهی آب و هوایی ایران به شمار میآید. البته میزان بارندگی از غرب به شرق این ناحیه کاهش مییابد.
ناحیهی خزری، تابستانها و زمستانهای معتدل دارد. اگر به شمال ایران سفر کرده باشید، دیدهاید که در این ناحیه، جنگلهای انبوه و مناظر زیبایی پدید آمده است.
در ناحیهی خزری، برای کشت بیشتر محصولات کشاورزی از آب باران (دِیم) استفاده میشود و فقط برخی از محصولات مانند برنج به آبیاری نیاز دارند.
۲ـ ناحیهی معتدل و نیمهخشک کوهستانی
این ناحیه، کوهستانهای مرتفع ایران و کوهپایههای اطراف آنها را در برمیگیرد. در برخی ارتفاعات این ناحیه در هنگام زمستان برف زیادی میبارد و یخبندانهای شدید بهوجود میآید. به همین دلیل دارای زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل است. این ناحیه، با آنکه تقریباً ۹ ماه از سال بارش دارد، در تابستانها خشک است. با این حال به دلیل بارش کافی در طی سال، کشاورزان میتوانند زراعت دیم نیز داشته باشند. در ارتفاعات این ناحیه جنگلها و مراتعی* سرسبز روییده است.
۳ـ ناحیهی گرم و خشک داخلی
این ناحیه که شامل نواحی مرکزی ایران است تابستانهای گرم و خشک دارد.
خشکی این ناحیه به دلیل آن است که فقط در چند ماه از سال، آن هم به مقدار کم باران میبارد. در بعضی از بخشهای این ناحیه، بیابانهایی بهوجود آمده است که ممکن است سالها در آنجا باران نباریده باشد؛ مانند بیابان لوت.
در ناحیهی خشک داخلی ایران، اختلاف دمای شب و روز زیاد است و تابستانها هوا بسیار گرم میشود.
این ناحیه از نظر پوشش گیاهی فقیر است و تنها گیاهان خشکیپسند مانند درختان تاغ و گز و بوتههای خاردار در آنجا قادر به رشد و نمو هستند.
پرسش و پاسخ بدون پرسش
تا کتون پرسشی ثبت نشده.