الف) ابتدا به چند گروه تقسیم شوید. هر گروه با ابزار داده شده، پنج گلوله خمیری طوری درست کند که یکی از گلوله‌ها بدون هسته و چهار تای دیگر دارای هسته باشند. دقت کنید که جنس هسته‌ها متفاوت باشد.
گلوله‌ها را از ۱ تا ۵ شماره‌گذاری می‌کنیم. برای هر گلوله، مشخصاتی مانند وزن تقریبی (سبک، سنگین)، صدایی که هنگام تکان دادن می‌دهد، و رفتار آن در برابر آهنربا را به عنوان مشاهدات غیرمستقیم ثبت می‌کنیم.
پیش‌بینی گروه ما بر اساس آزمایش‌های غیرمستقیم:
گلوله ۱: سبک است، صدایی ندارد، به آهنربا جذب نمی‌شود. پیش‌بینی: بدون هسته.
گلوله ۲: سنگین است، به آهنربا جذب می‌شود. پیش‌بینی: هسته آهنی دارد.
گلوله ۳: سبک است، هنگام تکان دادن صدا می‌دهد. پیش‌بینی: هسته پلاستیکی یا سنگی کوچک دارد.
گلوله ۴: وزن متوسطی دارد، صدایی ندارد، جذب آهنربا نمی‌شود. پیش‌بینی: هسته چوبی دارد.
گلوله ۵: سنگین است، جذب آهنربا نمی‌شود. پیش‌بینی: هسته سربی یا سنگی دارد.
مشاهدات مستقیم پس از بریدن گلوله‌ها:
گلوله ۱: بدون هسته بود.
گلوله ۲: هسته‌ای فلزی و براق (آهن) داشت.
گلوله ۳: یک تکه سنگ کوچک به عنوان هسته داشت.
گلوله ۴: هسته‌ای از جنس چوب داشت.
گلوله ۵: یک ساچمه سربی به عنوان هسته داشت.
مقایسه نشان داد که پیش‌بینی‌های ما برای گلوله‌های ۱، ۲ و ۴ درست بودند. برای گلوله ۳، ما جنس هسته را به درستی تشخیص نداده بودیم (سنگ بود نه پلاستیک) اما وجود هسته را درست پیش‌بینی کردیم. برای گلوله ۵، جنس هسته (سرب) را به درستی حدس زدیم. این فعالیت نشان می‌دهد که با روش‌های غیرمستقیم می‌توان اطلاعاتی درباره ساختار درونی مواد به دست آورد، هرچند ممکن است همیشه کاملاً دقیق نباشد. این روش مشابه کاری است که دانشمندان برای مطالعه ساختار اتم انجام می‌دهند.
پرسش و پاسخ بدون پرسش
تا کتون پرسشی ثبت نشده.