صفحه ۹۳ پیام هفتم

این آیه مربوط به زمانی است که حضرت فاطمه (س) با وجود اینکه خود و خانواده‌اش به آن گردنبند نیاز داشتند و دستشان خالی بود، آن را به پیرمرد فقیر بخشیدند (ایثار کردند).

این آیه به بخشی اشاره دارد که حضرت فاطمه (س) گردنبندی را که «یادگاری از عزیزانش بود و برایش ارزشمند بود» انفاق کرد، نه یک وسیلهٔ بی‌ارزش را.

این آیه با پایان داستان مرتبط است؛ جایی که در اثر کار نیک حضرت فاطمه (س)، هم فقیر بی‌نیاز شد، هم غلام آزاد شد و هم خود گردنبند دوباره به صاحبش (حضرت فاطمه) بازگشت. پاداش کار او، برکت فراوانی بود که حاصل شد.

زیرا می‌خواست مبادا همسرش نتواند خواستهٔ او را فراهم کند و در برابر او شرمنده شود. این نشان‌دهندهٔ درک بالا و مهربانی ایشان در زندگی مشترک بود.

ایشان «ایمان» را به ثروت برتری دادند و حضرت علی (ع) را که از نظر ایمان و تقوا والاترین فرد پس از پیامبر بود، برگزیدند.

۱- حیا و عفت ۲- حضور مؤثر در اجتماع ۳- علاقه شدید به پیامبر و خانواده‌دوستی ۴- ساده‌زیستی ۵- ایثار و بخشندگی