فداکار کسی است که برای خدمت به دین و جامعهٔ خود، از مال، سلامتی، خانواده و حتی از جان خود میگذرد و آنها را در راه هدف پاک و بزرگ خود فدا میکند. دین اسلام افراد فداکار را ستایش کرده و به آنان وعدهٔ پاداش الهی داده است.
ماجرای از خودگذشتگی حضرت علی (علیهالسلام) در شب هجرت پیامبر اکرم ــ که به لیلهالمبیت مشهور است ــ یکی از کاملترین نمونههای فداکاری در راه خداست. زندگی این الگوی درخشان الهی لبریز از فداکاریها و از خودگذشتگیهاست:
◆ وقتی عمرو بن عبدِوُد (جنگجوی نامدار عرب) در میدان جنگ خندق فریاد میکشید و مبارز میخواست، تنها کسی که برای نبرد تن به تن با او داوطلب شد و او را از میان برداشت، علی بود.
◆ وقتی در جنگ اُحُد بسیاری از مؤمنان به شهادت رسیدند و به جز چند نفر انگشتشمار، بقیه از میدان جنگ گریختند و پیامبر خدا را در میان انبوهی از سپاهیان مشرک رها کردند، کسی که در کنار رسول خدا با شجاعت میجنگید، علی بود.
◆ در جنگ خیبر که مسلمانان بارها به قلعههای بزرگ دشمنان یهودی حمله کرده و نتوانسته بودند پیروز شوند، کسی که جنگجوی خیبر را کشت و درِ قلعه را از جا کند و یهودیان را شکست داد، علی بود.
◆ وقتی خداوند آیات مهمِ سورهٔ توبه را نازل کرد و قرار شد یکی از مؤمنان به مکّه برود و این آیات را در میان مشرکان بیرحم مکه با صدای بلند بخواند، کسی که این مسئولیت خطرناک را عهدهدار شد، علی بود.
پرسش و پاسخ بدون پرسش
تا کتون پرسشی ثبت نشده.