خوانش و فهم
منظور از بیت «کم گوی و گزیده گوی چون در تا ز اندک تو جهان شود پر» چیست؟
منظور این است که مانند مروارید، کم و ارزشمند سخن بگو تا همین سخنان اندک ولی پرمحتوای تو، در تمام جهان پخش شود و تأثیرگذار باشد. یعنی سخن کوتاه و مفید، ارزش و تأثیر بسیار بیشتری از پرحرفی دارد و باعث شهرت و اعتبار گوینده میشود.
با توجّه به نشانهگذاریها، بیت زیر را بخوانید. به نظر شما خواندن کدام یک صحیح است؟ با دلیل بیان کنید.
«لاف از سخن، چو در توان زد آن خشت بود که، پر توان زد»
«لاف از سخن چو در، توان زد آن خشت بود که پر، توان زد»
«لاف از سخن، چو در توان زد آن خشت بود که، پر توان زد»
«لاف از سخن چو در، توان زد آن خشت بود که پر، توان زد»
خواندن گزینهی دوم صحیح است: «لاف از سخن چو در، توان زد / آن خشت بود که پر، توان زد»
دلیل: در مصرع اول، «چو در» (مانند مروارید) صفتی برای «سخن» است. بنابراین، عبارت «سخن چو در» باید با هم خوانده شود. ویرگول بعد از کلمهی «در»، این گروه اسمی را به درستی از فعل «توان زد» جدا میکند. معنی جمله اینگونه میشود: «از سخنی که مانند مروارید ارزشمند است، میتوان تعریف کرد و به آن افتخار نمود.»
اما در گزینهی اول، ویرگول بعد از «سخن» آمده که صفت را از موصوف خود جدا کرده و معنای بیت را نادرست میکند.
پرسش و پاسخ بدون پرسش
تا کتون پرسشی ثبت نشده.