خداوند همدلی و انساندوستی را در سرشت ما انسانها قرار داده است. البته لازم نیست که حتماً حوادث بزرگی پیش بیاید. گاهی ممکن است در همسایگی ما، خانوادهای دچار یک حادثه بشود و نتواند هزینههای زندگی خود را تأمین کند. گاه ممکن است همکلاسی ما در اثر یک حادثه یا بیماری، ناتوانی جسمی پیدا کند. در هر یک از این موارد ما چه وظیفهای داریم؟
هر کس جان یک نفر را نجات دهد مانند این است که جان همه مردم را نجات داده است.
سوره مائده، آیه ۳۲
در برخی مواقع ما به حکم اخلاق و قانون وظیفه داریم به مصدومان کمک کنیم و اگر علیرغم توانایی و امکان کمک به آنان کوتاهی کنیم، قانون با ما برخورد خواهد کرد.
هرکس اندوهی را از مؤمنی برطرف کند خداوند در روز قیامت اندوهش را برطرف خواهد کرد.
ما در هنگام حوادث فقط به یاری هموطنان خود نمیشتابیم، بلکه نسبت به همه انسانهای مظلوم و آسیبدیده در هر جای جهان که باشند احساس مسئولیت میکنیم.
برای مثال هر روزه شاهد هستیم که مردم فلسطین در اثر حملات ناجوانمردانه رژیم اشغالگر قدس، زخمی میشوند و یا به شهادت میرسند یا در خبرها میشنویم مردم برخی کشورها در آسیا و آفریقا به خاطر خشکسالی یا فقر و جنگ که گاهی ناشی از دخالت کشورهای زورگو است، کشته شده یا میشوند. با شنیدن این خبرها میگوییم: ای کاش آنجا بودیم و به انسانهای خسارتدیده و مظلوم، کمک میکردیم.
و فی أموالِهِم حَقٌ للسائلِ و المَحروم
و در اموالشان حقی برای سائل تهیدست و محروم از معیشت بود.
سوره ذاریات، آیه ۱۹
پرسش و پاسخ بدون پرسش
تا کتون پرسشی ثبت نشده.