صفحه ۱۰ هدیه چهارم

در همین لحظه پروانه‌ای دور او چرخید؛ کنارش نشست و به او لبخند زد و گفت:

«سلام گیاه کوچولو! تولّدت مبارک! به جمع ما خوش آمدی!»

گیاه کوچولو هم خندید.

– «سلام دوست عزیز!»

پروانه گفت: «باغ ما خیلی زیبا و بزرگ است؛ پر از گل، گیاه، پروانه و پرنده است. در این باغ هر چه نیاز داشته باشیم برای ما آفریده شده است.»

پروانه با بال‌های لطیفش، گیاه کوچولو را نوازش کرد و ادامه داد:

«خورشید گرمت می‌کند. چشمه به تو آب می‌دهد. خاک به تو غذا می‌دهد. نسیم خنکت می‌کند و بلبل‌ها برایت شعر می‌خوانند. اینجا خیلی زیباست!»

گیاه کوچولو با چشم‌های درخشان به آسمان آبی نگاه کرد؛ خیلی خوشحال بود؛ پایش در دل زمین بود و سرش رو به خورشید.

با خودش گفت: «چه خوب شد که سر از خاک بیرون آوردم! چه دنیای قشنگی! چه زندگی زیبایی!»